Naar de Store Kval fjord

Onze tweede ochtend belooft niet veel goeds, harde wind en 85 procent kans op regen. Bah, dat hadden we zeker niet afgesproken met de weergoden. Er is overleg en om 7 uur gaan de motoren aan en varen we een stuk terug richting Alta. Ons doel is de Store Kval Fjord die als het goed is rustiger moet liggen t.o.v. de fikse wind. Met een redelijk vaart en met het klotsende water tegen onze patrijspoorten zullen we de eerste 2 uur moeten varen en zijn de deuren naar het dek stevig gesloten, begrijpelijk. De regen en de wind maken het guur maar na ruim een uur varen komen we in wat kalmer water en gaan de deuren naar het dek weer open. Gelukkig met dit slechte weer is het zicht nog behoorlijk goed en kunnen we de omgeving waar we in varen goed zien. We krijgen nu ons ontbijt geserveerd en kunnen zonder te veel geschuif van borden heen en weer, toch lekker de warme pap met een flinke schep aardbeien jam naar binnen werken. Bo een van onze gidsen staat weer boven op het hoogste dek goed ingepakt met goggles voor de regen te spotten of er walvissen of orka’s te zien zijn. Ik besluit om de steile trap te wagen om even bij hem een kijkje te nemen. Ik hou het niet langer dan 10 minuten uit daar boven want je vangt behoorlijk wat tegenwind. Hij heeft wat orka’s gezien in verte maar ze zijn behoorlijk lastig te zien met de golven en kopjes op het water. Ook neem ik vanmorgen een kijkje in de stuurhut waar de kapitein met een bemanningslid hun kaarten en al de besturingssystemen zijn. De regen klettert behoorlijk tegen de ramen als we in een rechte lijn naar de luwte van het Store Kval fjord varen. De volledige bemanning is Zweeds en relatief nog jong, de kok schat ik op een jaar of 28 en de rest van de crew zal allemaal rond die leeftijd zijn. Er lopen wel drie oudere mannelijke crew rond waaronder de kapitein op zijn crocs. 

Net voor de lunch zien wij 2 middelgrote vissers boten die het fjord lopen te scannen om te bepalen waar ze moeten vissen om zo veel mogelijk te vangen. Het daadwerkelijk trawlen met de netten doen ze later in de middag en avond als het donker is want dan komen de scholen haringen wat meer naar de oppervlakte. Het grote net wordt dan naar binnen getrokken maar niet helemaal, dat is veel te zwaar met zoveel ton haringen. Dan zetten ze een grote stofzuiger op de vangst en die wordt zo het ruim ingezogen. Er is altijd wat ze noemen bijvangst en die wordt regelmatig geloosd terug in de zee en daardoor vliegen er altijd vogels, vooral meeuwen om deze vissersboten als ze aan het trawlen zijn. 

We zien nu ook weer orka families rondzwemmen en het water is redelijk rustig dus wordt er besloten om de zodiacs te water te laten, we hebben er twee op de boot. Waterdichte warme pakken en een zwemvest aan en we kunnen met de zodiacs wat dichter bij de orka’s proberen te komen. Niet iedereen besluit mee te gaan, Frank blijft o.a. ook aan boord dus we hebben 4 gasten per zodiac. Het instappen loopt gesmeerd en daar gaan wij dan op naar de orka’s. Bo is onze bestuurder en behendig varen we met een rustig tempo richting de plek waar wij de orka’s hebben gezien. Op 10 meter afstand duiken de eerste zwaarden op, en achter de zodiac nog een paar. Bo lijkt te weten welke kant ze op zwemmen dus we blijven even op een strategische plek een beetje dobberen in de hoop dat ze ons benaderen. Iets verder duikt opeens een bultrug op en de lucht horen we omhoog spuiten uit zijn blaasgat. Dan zien we de hele brede rug en zijn vin voordat hij weer onderduikt en zijn prachtige staart laat zien. Nu pas zien we veel beter hoe groot deze dieren eigenlijk zijn want we zitten in de zodiac op hun niveau. Het zal even duren voordat hij weer bovenkomt voor zijn volgende hap adem dus we concentreren ons nu op de 5 of 6 orka’s om ons heen. Ook nu horen we de splash en veel kleinere spuit als zij boven komen. De orka’s zijn veel kleiner dan de bultruggen maar als ze langs zwemmen zijn ze toch minstens even lang als onze zodiac, zeker de mannetjes met hun lange zwaarden. Wat geweldig om dit toch nog te kunnen meemaken op deze reis terwijl het weer niet echt meezit tot nu toe. We varen, dobberen en hobbelen rond op het water terwijl Bo probeert telkens wat dichter bij de orka’s te komen. Gelukkig zijn de pakken goed waterdicht en zeker ook warm want af en toe komt er toch een golfje water over de boeg of zijkant. Mijn GoPro is waterdicht maar slaat op tilt door de kou, jammer, dan toch maar mijn filmcamera tevoorschijn halen en ook de iPhone doet het goed totdat je vingers te koud zijn om de knoppen te bedienen. Bo houdt onze boot ook in de gaten dat wij niet al te ver er van af gaan want we moeten ook nog terug. Na ruim een uur is het klaar met de pret en sturen we de zodiac richting de boot die ons weer ophaalt. Wat een prachtige ervaring om tussen deze machtige beesten te mogen varen!

Nu is het de hoogste tijd voor een warm kopje thee en een welverdiende lunch terwijl de boot weer verder vaart naar onze ligplaats voor vannacht de Økse fjord. Tijdens de lunch worden de gemaakte foto’s en filmpjes getoond aan de anderen en heeft iedereen zijn eigen verhaal over zijn belevingen. Om 4 uur is er nog een lezing van Christian maar helaas heb ik het grootste deel hiervan gemist aangezien ik even een dutje ging doen die uitmondde in een langere tuk van anderhalf uur. Inmiddels liggen we aan de kade voor vannacht en kunnen we om 20:00 uur nog een wandeling van 2 kilometer maken, in de regen, naar een klein meertje in de buurt om te zien of de Aurora zich wil laten zien. Frank en ik hebben wel een korte wandeling gemaakt maar daar het niet minder maar eerder harder ging regenen vonden wij het goed zo. Geen Aurora te bekennen, weer niet!