Van Hakone naar Fujikawaguchiko

Met een “ konnichiwa, how did you sleep?” worden we vanmorgen wakker. Onze Japanse dame in weer een schone kimono komt binnen met ons ontbijt en wat een ontbijt! Gisteravond hebben we gezegd dat we geen eieren hoefden vandaag dus veel vers fruit daarvoor in de plaats. Ook wij hebben een schone kimono liggen en die doen we aan om te ontbijten. Dan is het weer tijd om verder te reizen, dit keer gaan we met de auto en een Japans sprekende chauffeur naar Lake Kawaguchiko, een warmwaterbron plaats met uitzicht op, als hij niet in de wolken is, MOUNT FUJI.

We nemen afscheid van Gora Kadan en krijgen nog een kleinigheid mee en dan rijden we verder de berg op naar boven. Het uitzicht is prachtig zo met de oranje, geel en rode bomen en de weg doet ons denken aan de weg naar Villars ( die wij vroeger vaak gereden hebben). Nadat we het hoogste punt hebben bereikt gaan we weer naar beneden de vallei in. Maar dan tussen de bomen zien wij hem in al zijn glorie, Mount Fuji, helemaal vrij van wolken, wat een geluk. Met zijn bijna 3800 meter is hij de hoogste berg van Japan, voor Japanners een heilige berg met een bijna perfecte kegelvorm, en nu zien wij hem ook met een prachtige blauwe lucht! We rijden nog zo’n 1 1/2 uur en merken op dat Mount Fuji de hele vallei domineert.

Het Ubuya Hotel waar we 2 dagen blijven ligt aan de oever van Lake Kawaguchiko aan de voet van Mount Fuji. De check-in tijd is 15 uur dus we droppen de koffers in het Hotel en gaan maar lekker wandelen langs het met rode esdoorns begroeide meer en nemen alvast veel kiekjes van Mount Fuji, want je weet maar nooit straks piept hij weer de wolken in. Onderweg vinden we een klein restaurantje waar we lekker droog gebakken kippenborsten en inktvis tentakels eten voor de lunch. De zon schijnt volop en de temperatuur is een heerlijke 18-20 graden dus zelfs warm te noemen.

Terug bij het Hotel aangekomen begrijp ik nu waarom de check-in om 3 uur is. De dames hebben zich omgekleed in kimono en staan klaar om hun gasten wegwijs te maken in het hotel en naar hun kamers te brengen. Het is eigenlijk geen kamer wat we hebben maar weer een klein appartement met slaapkamer, huiskamer met 2 banken, badkamer en WC en een buitenbalkon en douche met warmwater bad op balkon, en natuurlijk uitzicht op de dominante berg. De appartementen zijn minimalistische en smaakvol ingericht met tatami matten als vloerbedekking dus in het kleine halletje na de deur moeten de schoenen blijven en staan er slippers klaar. Het enige wat mij stoort is de verlichting veel felle lampen, dus alles of niets. We gaan deze vakantie min of meer uit de koffers leven wat elke keer uit en inpakken voor 1-2 dagen is niet te doen. Tot nu toe heb ik de helft van mijn bagage, de truien nog niet nodig gehad want de temperaturen zijn vrij hoog.

We gaan even in het winkeltje van het Hotel kijken om wat drinken te kopen die prima in onze ijskast kunnen staan voor vanavond en dan gaan we lekker onder de douche en in het warmwaterbad op balkon terwijl de Japanse zon rond 5 uur ondergaat. Mount Fuji wordt steeds meer een donkere schaduw totdat hij als het licht verdwijnt ook helemaal in het donker opgaat. Frank gaat even een uurtje het nieuwe bed uittesten voordat wij om kwart voor 7 beneden op de 2e etage in de eetzaal gaan dineren. Vanavond is shabu shabu avond hebben ze gezegd, het is iig geen sushi maar wat het wel is gaan we meemaken.

Bij onze tafel aangekomen staat er een kookstel op tafel met een schaal met wat eruit ziet als water? Het kookstel gaat aan en op tafel komen er twee schalen één met allerlei groenten en een tweede met heel dun gesneden mooi geaderd vlees. Ha, nu weet ik wat shabu shabu is! Bouillon Fondue dus! De groenten worden in het water gekookt en dan eruit halen en in je eigen kommetje met bouillon gedoopt voordat het in je mond verdwijnt. Dit is heel gezond en niet vet en heerlijk eten. Zo blijven die 

Japanners slank dus. Het voorgerecht waren allerlei kleine hapjes een beetje zoals gisteren en na het hoofdgerecht is er nog ijs en vruchtjes toe. De dame in kimono die onze serveerster is heeft heel netjes in haar beste Engels uitgelegd wat en hoe we het moesten doen, maar ga haar geen moeilijke vragen stellen want ze lacht vriendelijk en knikt maar begrijpt er maar weinig van, net zo min als wij van de Japanse taal denk ik.

Als het morgen weer zulk mooi weer is willen wij proberen met een baantje naar boven te gaan voor wat ik heb gelezen is een bijzonder uitzicht op de 5 meren aan de voet van Mount Fuji.

Wij gaan slapen terwijl de meeste van jullie nu pas aan de lunch zitten.