Kirindy Forest

Vanmorgen gaan we een bezoek brengen aan het Kirindy bos, 65 km en 2 1/2 uur rijden van Morondava. Het klinkt bijna normaal nu hier in Madagascar maar de zandweg ernaartoe zit weer vol kuilen en gaten. Langs de route zien we dat de vegetatie heel anders is, planten die beter tegen de droogte en hitte kunnen. Vanwege het drogere klimaat hebben we geen vest of jas nodig zelfs niet in de vroege ochtend. We krijgen weer een jonge lokale gids mee op onze wandeling door het droge bos. Ook hier staan wat baobab en pallisander bomen maar voor de rest is het wat lagere vegetatie en veel bamboe. Een stuk of drie grijze lemuren kijken ons met grote ogen aan van boven. Deze hebben we nog niet eerder gezien. De jonge gids was in het begin een beetje stug maar gaandeweg merkt hij dat Frank ook in de vogels is geïnteresseerd en verteld meer over de vogels die het goed doen in dit drogere bos. Gelukkig is het hier wat minder vochtig dus ook de haren blijven vanmorgen droog en de bril beslaat ook niet. We worden net opmerkzaam gemaakt op een kameleon die precies in de vork van een tak ligt, en bijna niet te onderscheiden is van het hout waar hij op ligt als we een hoop geritsel in de struiken ernaast horen. Een familie van Red Fronted Brown Lemuren komt even langs springen, 2 vrouwtjes, 1 mannetje en 2 jongen. Bij de lemuren is het de dames die de dienst uitmaken. Dat komt mij toch bekend voor :-). Ook nog 2 Vereaux Lemuren kunnen we met de verrekijker bekijken want ze zitten wat hoger in de bomen. Dus 3 nieuwe soorten lemuren gezien vandaag.

Tijdens de verdere wandeling van ruim 2 uur zien we nog een uiltje die in een gat van een dooie boom slaapt en verstoord opkijkt als wij langs lopen, een grote hagedis en een klein slangetje. Er zijn op Madagascar gelukkig geen giftige slangen. We drinken nog wat fris en een koffie voordat we weer aan de terugrit beginnen. We hadden gehoopt nog een Fosa te kunnen zien, het enige vleesetende roofdier in Madagascar. Je moet bij een fosa niet denken aan een leeuw maar meer aan een kleine katachtige. Maar dat heeft niet zo mogen zijn helaas.

Vanmiddag om 4 uur gaan we nog varen met een pirogue, dat is een boot voor 6 personen met aan één kant een houten zijvleugel voor stabiliteit. Ik hoor jullie denken, daar gaan die twee weer op het water! Nou wees gerust het water in de zijrivier is niet diep en we varen langs mangrovebossen. Onze roeier voor duwt meer op de zandbodem dan dat hij roeit. Wel heb ik weer een mooie Kingfisher gezien, mijn favoriet. Het is redelijk zwaar roeien want we hebben tegenwind maar we komen na 30 minuten in een kanaal terecht dat we moeten oversteken om bij Betania Village te komen. Dit is een vissers dorp van rond de 3000 mensen. Ze leven van de visvangst en van het vervoeren van mensen en goederen langs de kust. Ze laten ons zien dat ze in dit dorp ook grotere visboten maken maar dat kan soms wel jaren duren want het speciale hout is duur en vaak lastig te krijgen. Maar als het zo ver is dat de boot klaar is dan moet de eigenaar een feest geven voor het hele dorp en de boot wordt gedoopt niet met champagne maar met zebu (ossen) bloed.

Op de terugweg lopen we nog een stukje door het dorp waar ons Hotel ook staat en zien we wat de lokale bevolking doet ‘s-avonds. Vanavond eten we wel in ons Hotel want morgen vertrekken we naar het zuidwesten en laten we de zee achter ons om weer naar de hooglanden te gaan. Het is een lange rit van 400 km en zal ongeveer 8-10 uur duren met prachtige uitzichten.