Takayama naar Kanazawa

Vanmorgen zitten wij weer klaar om verder te reizen met een Engels sprekende chauffeur genaamd Sato. Onderweg maken we nog een stop in Shirakawago. Dit is een district bekend om zijn typisch Japanse boerderijen met opvallende Gassho-Zukuri daken. Het traditionele boerendorpje bevindt zich in een mooie vallei in het midden van de Japanse Alpen en was lange tijd van de buitenwereld afgesloten. Hierdoor heeft zich door de eeuwen heen een unieke cultuur en bouwstijl ontwikkeld. De boerderijen zijn groter dan gemiddeld, opgetrokken uit hout met dikke stijl aflopende rieten daken die eruitzien als handen in een gebedspositie (gasshozukuri). Deze daken werden zo gebouwd om de zware sneeuwval in de koude winter te kunnen weerstaan en in de zomer koel te houden. Dit dorp stond ook bekend door het houden van zijde rupsen en daar leefde de bevolking van. Sinds 1995 is dit dorp opgenomen op de lijst van Werelderfgoed van Unesco.

De lucht is weer blauw en zo kunnen wij rustig twee uurtjes in Shirakawago rondlopen en dit boerendorp verkennen met uitleg van onze gebrekkig Engels sprekende chauffeur Sato, maar hij kan toch wel onze vragen goed beantwoorden. We bezichtigen ook de binnenkant van een van de huizen en het valt op dat de boven etage een hele ruime zolder is. Alles is ook hier van mooi gepolijst hout en ook de dakspanten, het riet is ook vastgezet met touwen en er komen geen spijkers of iets aan te pas. Een keer in de 10-15 jaar moet het riet worden vervangen en dan helpt de hele gemeenschap mee, dus echt nog een dorpsmentaliteit. Na nog een lekker ijsje in het zonnetje is het weer tijd om verder te rijden.

De chauffeur rijdt nog een stuk op een lokale weg voordat wij weer op de tolweg gaan en we zien hier wat grote hydro dammen dus ze maken hier goed gebruik van de waterkracht. Vandaag is de rit net alsof we door de bergen in Zwitserland rijden met heel veel tunnels. Onze chauffeur begint ook over zichzelf te vertellen, hij komt hier uit de buurt en heeft 3 kinderen en 6 kleinkinderen, 5 jongens en een meisje. 

Als we na ongeveer één uur rijden Kanazawa binnen rijden merken wij dat dit toch ook weer een grotere stad is, veel meer verkeer en stoplichten. Ons Hotel ligt weer bijna naast het station en dat is gunstig voor ons als wij over 2 dagen vertrekken. We zitten dit keer in het Hyatt Centric Hotel op de 13e etage dus hebben een mooi uitzicht over de stad. 

Nadat we de koffer hebben gedropt gaan we nog even op pad het indrukwekkende station bekijken omdat het begint te regenen. Het is inmiddels wat later in de middag en het station is heel druk met forenzen die of nog een hapje gaan eten of haast hebben om hun treinen te halen. In het station kan je ook shoppen en het valt ons op dat de meeste winkels etenswaren verkopen, vooral heel heel veel zoetigheden. We vinden weer een klein restaurantje waar we lekker nog een hapje eten, dumplings en gyoza’s. Gelukkig hebben de meeste menu kaarten plaatjes en kan je aanwijzen wat je wil bestellen. Om 5 uur hebben we het wel gehad voor vandaag en lopen terug naar het Hotel en eten ‘s-avond nog wat in het Hotel voordat we ons lekker terugtrekken op de kamer om op te laden voor morgen.