Takayama ontdekken

Vanmorgen heeft de regen ons gelukkig verlaten en is het nog bewolkt maar met een klein zonnetje dus perfect weer om op onderzoek te gaan in dit stadje. We hebben inmiddels een Engelse kaart gescoord op de balie van het Hotel dus vandaag gaan we met de benenwagen. Het ontbijt in hetHotel is druk want gisteravond is er een buslading toeristen na ons aangekomen en nu is het weer op onze beurt wachten bij het ontbijt. Er liggen broodjes en croissantjes, jam, eieren, worstjes en fruit dus nu weer op de westerse toer voor ons. Ook gaat de dikkere jas aan want het is maar 12 graden buiten.

Takayama heeft een oud stadsdeel waar nog de originele oude Japanse huizen staan. Dit is natuurlijk ook een toeristische plek dus vooral in de ochtend is het al druk met buitenlanders. We komen zelfs 2 groepjes Nederlanders tegen, die Nederlanders kom je ook overal tegen, zelfs hier in de Japanse Alpen. De oude huizen zijn veelal gemaakt van heel donker bijna zwart hout en nu zitten er souvenir winkels in die een grote aantrekkingskracht hebben op de toeristen die er rondlopen. Ook komen we terecht bij een kleine lokale markt met een stuk of 10 kraampjes waar de bevolking hun producten verkoopt. Ze hebben hier super grote appels waarvan je er maar twee nodig hebt voor een hele appel taart! Ook verkopen ze hier rode lomboks die ze als een bos bloemen bij elkaar hebben geknoopt, typisch om te zien.Wij besluiten twee straten verder op te lopen waar het veel rustiger is en de oude huizen zijn net zo authentiek. We dwalen een beetje rond door dit gebied en komen een aantal verborgen tempeltjes tegen en ook kleine prachtig onderhouden minimalistische tuintjes. We komen ook een museum tegen waar ze praalwagens tentoongesteld hebben die 2 keer per jaar gebruikt worden voor een optocht hier in het dorp. Deze optochten zijn één keer in het voorjaar en één keer in het najaar. Wij hebben net de najaarsoptocht gemist, deze was op 11 oktober, het begin van de herfst.

Na 4 uur dwalen krijgen we weer trek en duiken een piepklein restaurantje in met 12 zitplaatsen waar ze lekkere sushi hebben, en een Engelse kaart. Er staat één meneer die de sushi vers klaar maakt, dus maar sushi bestellen met beef, lobster en tuna die wij in Nederland niet kunnen krijgen. Nadat de eigenaar erachter komt dat wij uit Nederland komen blijkt hij ook nog een paar woorden Nederlands te spreken. We hebben er weer ruim 15000 stappen op zitten en lopen rustig terug naar hetHotel als wij onderweg een pagode zien met een prachtige gele boom erachter. Dit blijkt een 1200 jaar oude gingko boom te zijn waaraan de lokale bevolking de seizoenen kan aflezen.

Nu even rusten voordat we op onze laatste avond hier naar een restaurant gaan waar Frank nog één keer Hida Beef kan eten. Nog zachter en boteriger dan Wagyu en ik ga natuurlijk weer voor de heerlijke grote garnalen met tempura groenten.

Morgen reizen we weer verder dus de koffers moeten weer ingepakt worden om om 9 uur morgenochtend te vertrekken.