Laatste dag in South Luangwa

Vanmorgen opstaan met een hele bewolkte lucht maar zeker niet koud. Toch hebben deze wolkenluchten ook zeker hun eigen charmes. Voor onze ochtend drive zijn we weer alleen met z’n tweeën maar vanmiddag krijgen wij een Engels gezin van 4 bij ons in de auto. Er is wel gevraagd of wij er bezwaar tegen hebben, maar ik denk zo, hoe meer ogen hoe meer wij zien.

De ochtend verloopt eigenlijk zoals al meerdere maar vandaag lijkt het of wij meer genieten van de dieren die wij zien. Misschien komt dat doordat het onze laatste dag is in Lion Camp. We maken meer foto’s van de dieren die wij elke dag zien, giraffen, puku’s, zebra’s, nijlpaarden in het water en ook de guinea fowl die in grote getalen op de weg voor onze auto als kippen zonder koppen in de weg lopen. Waterbokken en bosbokken, impala’s en koedoe’s we hebben ze dagelijks gezien en vinden het gewoon maar dat is het natuurlijk niet. In de loop van de ochtend komen we ook olifanten tegen maar vandaag ook één die erg agressief overkomt zodat Donald maar met een grote bocht om hem heen rijdt. De gidsen voelen dat zo goed aan als een dier anders dan anders reageert. Terug in camp lekker ontbijten en lunchen en tussendoor douchen en alvast het merendeel inpakken voor ons vroege vertrek morgenochtend. 

Om 4 uur stappen we dan ook in een volle auto met z’n 6-en en Donald doet nu wat uitgebreider uitleg over de dieren die wij tegenkomen, voor onze nieuwkomers. We drinken weer een “sundowner “ langs de oever van de rivier en genieten van de mooie zonsondergang met een giraf die er mooi op staat. Dan zien we in de verte dat de 6 leeuwinnen die vanochtend nog vredig lagen te genieten in de zon nu in volledige jacht modus zijn. We rijden wat dichterbij en alle lichten worden gedoofd, in het pikkedonker luisteren wij aandachtig. Er hangt een spanning in de lucht en af en toen schijnen de gidsen met een rood gefilterd licht om zodoende zowel de leeuwen als hun prooi geen voordeel te geven bij de jacht. Dan horen we opeens de kreet van een impala…. De auto met ons erin vliegt vooruit en ja hoor 2 dames hebben beet. Het zoeklicht gaat aan en twee leeuwinnen liggen bovenop de impala terwijl de ander 4 aan komen snellen. Alle 6 beginnen ze uitgehongerd de impala op te eten en dat gaat met gegrom en gesnauw naar de anderen. Ze proberen allemaal zo veel mogelijk te eten en zelfs proberen ze stukken eraf te scheuren en weg te lopen bij de anderen. Dan komen de welpen ook nog aan gelopen maar ze krijgen niet echt de kans om mee te genieten want ook tegen hun wordt er op onvriendelijke wijze gesnauwd en gebeten. We hebben nog nooit een “kill” van zo dichtbij meegemaakt en het is best heftig om te zien hoe dit eraan toegaat. Binnen de kortste keren is er van dit beest niks meer over. We zitten allemaal dit nog te verwerken als er plotseling weer een doodskreet te horen is. Een van de leeuwinnen heeft nog geen paar meter verderop een puku te pakken en nogmaals storten de anderen inclusief de welpen zich op dit iets grotere beest terwijl zij nog niet dood is. Nu mogen de welpen wel mee eten en die doen net zo hard mee aan het verscheuren van deze prooi. Er is weer gesnauw en gegrom naar de anderen en weer is het een partijtje touwtrekken om de lekkerste stukken. Zo’n groot gezin heeft dus best veel vlees nodig om in leven te blijven maar dat het er zo agressief aan toe ging wist ik niet. 

We zijn vanavond dus getuige geweest van niet één maar van twee KILLS! Wat een spannende afsluiter van ons verblijf hier in South Luangwa!!!

Nu maar slapen en hopen dat ik er geen nare dromen van krijg, want heftig was het allemaal wel.