Kyoto verder zelf bekijken.

De weergoden hebben woord gehouden en vandaag laat de regen zich niet meer zien. We hebben gisteravond nog de kaart bestudeerd en vertrekken, na een goed ontbijt, vol goede moed op weg naar eerst de Nishiki Market. De markt is beter bekend als “kyoto’s keuken” en heeft meer dan 100 winkeltjes en restaurantjes die allen dagverse producten verkopen en alles wat met eten te maken heeft, en natuurlijk het eten zelf. Het is een hele lange straat en vanmorgen is het nog rustig want de meeste plekken gaan pas om 10 uur open, behalve dan de vis verkopers, die zijn al drukdoende om hun verse producten aan de man te brengen. Meestal als je langs een visverkoper loopt dan ruik je de vis gelijk, maar niet hier, helemaal geen vis lucht, dus verser dan vers. We kunnen nu veel makkelijker alle standjes en producten bekijken want de toeristen en lokale bevolking is nog niet op de been, gistermiddag was het een heel ander verhaal.

We hebben het systeem door om de weg te vinden, het is net als in Amerika, in blocks verdeeld, als je de hoofdwegen maar kan vinden komt de rest vanzelf. Dus nu doorlopen via de hoofdstraat naar Gion, het oude geisha gedeelte van Kyoto. In de hoofdstraat staan wat duurdere winkels zoals Gucci, een hele chique Zara winkel en wat grotere warenhuizen dus ook daar nog even een kijkje nemen natuurlijk. We eten nog een kleine warme hap voor lunch voordat we ook hier het gaan proberen met het metro/trein systeem. Het wijst zich vanzelf en we gaan twee haltes mee naar de Sanjusangen-do Tempel waar in de grote hal maar liefst 1000 gouden Boeddha beelden staan. Schoenen moeten natuurlijk bij de ingang uit en dan mogen wij naar binnen. Ze staan allemaal keurig in rijen opgesteld met in het midden nog een heel groot Boeddhabeeld. Het is ons alleen niet helemaal duidelijk waarom ze deze Boeddha beelden hier hebben verzameld, misschien alleen maar als toeristische attractie?!

Inmiddels is het al over 3-en en we gaan het wagen om naar de Fushimi-Inari Taisha te gaan. Dit is misschien wel de meest beroemde en meest gefotografeerde plek van Japan. Het complex bestaat uit vijf schrijnen die door middel van een pad van duizenden rode torii poorten met elkaar zijn verbonden. Een torii is een traditionele poort die binnen het Japanse Shinto geloof de overgang van de normale wereld naar de heilige wereld markeert en daarom is hij vaak te vinden in schrijnen en tempels. In dit complex staan er meer dan 10.000 geschilderd in een opvallende rood/oranje kleur. De bogen hier, zijn gedoneerd door families en bedrijven en moeten voorspoed en gezondheid brengen. Het totale pad is zo’n 4 kilometer lang en klimt gestadig omhoog naar de top van de heilige Inari Berg. Keiko onze gids van gisteren adviseerde ons om deze plek om 6 uur in de ochtend te bezoeken vanwege de vele toeristen die hier komen, dus van zonsopgang tot zonsondergang is het altijd heel druk. Dat zagen wij toch niet echt zitten dus nu tegen het einde van de middag was het best te doen vooral als je wat verder naar boven loopt want dan haakt het grootste gedeelte al af. Wij hadden alleen niet de 3 uur de tijd om helemaal tot de top te komen want het is wel verlicht boven maar niet genoeg voor oude ogen, en trouwens die oude benen en knieën begonnen ook te reclameren na een lange dag flink lopen. 

Weer een geslaagde dag met flink wat stappen, 24.500 ongeveer, dus best trots op onszelf. Morgen maar weer wat rustiger aan doen want we zijn ook geen 30 meer :-)