Van Kanazawa naar Osaka

Goedemorgen vandaag gaan we weer reizen en dacht ik met de Bullet Trein aan de naam the horen, Thunderbird. Maar nee hoor gewoon met de intercity trein, weliswaar lekker 1e klas dus stoelen als fauteuils en lekker ruim. We zijn natuurlijk lekker op tijd zodat er geen stress is. Onze trein zit redelijk vol, met zo te zien wat Japanse zakenmannen, deze heren zijn bijna altijd in een zwart pak gekleed met een spierwit overhemd en prachtig glimmende schoenen. Ze blijken niet echt van andere kleuren te houden, een enkeling heeft misschien een donker blauw pak aan maar dat is ook echt alles. De reis naar Osaka loopt voorspoedig en na 2 1/2 uur loopt onze trein binnen in Station Osaka. Zodra we uit de trein stappen zijn we weer in een hele grote stad, dat merk je direct. We lopen nog ondergronds een etage lager dan de treinen in een shopping en eet Mall. Gelukkig kan een medewerker van het station ons de richting wijzen waar we moeten zijn voor ons Hotel want het is een en al bordjes en pijlen. Na 10 minuten lopen komen we buiten, één niveau hoger dan de straat, om ons heen alleen maar reclame borden, hoge gebouwen en mensen die allemaal lijken te weten waar ze heen moeten! Gelukkig staat er een meneer van de bloemenwinkel buiten en kan hij ons haarfijn vertellen hoe we moeten lopen naar het Hotel door de wirwar van gangen, roltrappen en bordjes.

We zijn maar één dag in Osaka dus gaan we na het inchecken gelijk op pad, eerst nog even lunch bij een Italiaans restaurant, lekker burrata met tomaat en een portie champignon risotto. Osaka staat bekend als de culinaire stad van Japan dus je kan er van alles eten. Dan richting de metro drie niveau’s lager en als volleerde Japanners, kaartje kopen in de machine, naar het juiste perron en in de juiste metro naar het station Namba, halte M20. We zijn trots op onszelf als we precies uitkomen waar we zijn moeten. Nu nog alleen nog de juiste uitgang vinden om naar Sennichimae Street en de Doguyasuji Market te komen, uitgang 21. Een gedienstige medewerker legt ons uit met gebaren en aanwijzingen hoe we moeten lopen door de wirwar aan gangen en jawel we komen boven de grond uit precies waar we moeten zijn. 

Als we buiten komen lijkt het wel of we bij de kermis zijn, flitsende reclame borden, straten vol kleurrijke winkels en natuurlijk eettentjes. We kijken onze ogen uit, winkels met alles wat met koken en opdienen te maken heeft. Letterlijk duizenden en duizenden schaaltjes, bakjes, lepels, messen en pannen, je kan het zo gek niet bedenken of ze verkopen het wel in een van de vele winkels. Deze stad heeft 2,7 miljoen inwoners en ze moeten allemaal eten! We lopen uiteindelijk nog wat buiten de markt te dwalen om het gevoel van deze miljoenen stad te krijgen voordat we weer dezelfde weg terug gaan richting Osaka Centaal (Umeda halte) van de metro. We komen alleen op een voor ons onbekende plek uit het station en nu maar iets vinden wat wij herkennen van vanmorgen? Zoveel hoge gebouwen, zoveel namen, zoveel uitgangen?! Gelukkig is er een grote bouwput met hoge kranen naast ons Hotel en hebben we een herkenningspunt waar we ons op kunnen richten want het is inmiddels al donker en dan ziet alles er anders uit.

De benen zijn alweer moe en we besluiten in een van de restaurantjes niet al te ver van ons Hotel te gaan eten. Op aanraden van onze schoondochter moeten we Okonomiyaki proberen, een gerecht uit deze streek. Dat doen we dan ook en al gauw hebben we een eettentje gevonden waar ze dit op het menu hebben staan, al hebben ze geen Engelse kaart, alleen een Japanse. Een helpvolle medewerker legt ons uit het verschil tussen de 5 okonomiyaki op de kaart, met beef, met pork, met kaas, met zeevruchten en met octopus. Als je mij goed kent weet je welke ik heb gekozen!

Dat was het dan voor vandaag Osaka in vogelvlucht.