De Barong Dans en de Besakih Temple

Vandaag wat meer bewolking en een beetje klammig maar we gaan weer op stap dus we zitten toch lekker in de A/C in de auto. We rijden weer een stukje naar het noordoosten voor onze eerste stop een arena met betonnen trappen/zitplaatsen om de Barong dans te kijken. De Barong Dans is altijd een mythisch verhaal over goed en kwaad, de Barong met zijn klapper bek is de goede en de Rangda met zijn donkere mannen de slechte. Terwijl wij zitten te wachten komt er een hele grote groep met lokale kinderen binnen, rond de 14-16 jaar, dus de arena is nu redelijk gevuld. Het verhaal wordt verteld in het Indonesisch dus wij wij verstaan het niet maar krijgen de geste van het verhaal mee puur door de reactie van de kinderen die helemaal meeleven, prachtig om te zien. Als de Monkey/aap verschijnt dan vliegen een aantal van de jonge meisjes vooraan 4 banken naar achteren! We mogen aan het eind nog wat foto’s maken met de spelers voor een kleine bijdrage. Dat is dus de 2e dans die we hebben gezien, de serieuzere Ramayana en de veel lichtere Barong, nu nog de Ketjak maar die is morgen aan de beurt.

We maken nog een korte stop waar men nog op de originele manier batik maakt, dus met de hand de was aanbrengt op de stof met een batik pijpje. Er zitten 3 mensen dit te doen met eindeloos geduld. Hier scoren we dan ook 3 mooie tafelkleden na weer wat onderhandelen natuurlijk! 

We rijden verder naar het noorden, voorbij Ubud, veel sneller te bereiken via het zuiden want hier is een soort snelweg, door naar de Besakih Temple. Besakih noemen ze de “moeder der tempels”, en is een Hindu Temple, uit de 8e eeuw. Iedere Hindu moet een keertje hier geweest zijn. Zij ligt op een hoogte van ongeveer 1000 meter aan de voet van Mount Agung, de hoogste berg, 3000 meter, van Bali. Wij kopen een kaartje, en krijgen te horen dat de weg ernaar toe, ongeveer 600 meter, eerst wordt afgelegd achter op de scooter dus daar gaan we dan weer elk achter op bij 4 jonge lui. Aan de ingangspoort krijgen wij een lokale gids mee, herkenbaar aan hun klederdracht, die ons de achtergronden verteld en door het complex loopt met ongeveer 55 tempels, waarvan 2/3 privé familie tempels zijn. Mount Agung is helaas niet echt zichtbaar, top in de wolken, maar daardoor is het wat bewolkt en niet zo heet, gelukkig. Hier speelt ook goed en kwaad een grote rol want dat zie je ook duidelijk aan de beelden. In 1963 is er een grote uitbarsting geweest van Mount Agung waarbij ruim 1700 mensen werden gedood door as en lava maar de lava stroom heeft het tempelcomplex Pura Besakih gemist bij tientallen meters. De Balinese gelovigen zijn ervan overtuigd dat dit een signaal was van de goden. Dagelijks komen nog vele Hindu’s hier hun geloof bedrijven en bevestigen.

Als we aan het einde van de dag terug keren in Kuta zien we nog net de zon prachtig gekleurd in de zee zakken, dus een kadootje van Bali.