Van Malang naar Probolinggo

Vanmorgen konden we het rustig aan doen want we vertrekken pas na de middag naar Probolinggo want Minto moet eerst van Soerabaja terug rijden naar Malang in de ochtend. Geen probleem voor ons, even wat extra slaap!

We vertrekken om 12:30 uur richting het noorden en na ongeveer 2 uurtjes rijden nemen we een kleine detour om langs een dorpje te rijden waar heel veel teak meubels gemaakt worden. We rijden een hele lange straat door en hier staan allemaal kleine schuurtjes en winkeltjes elk tot de nok gevuld met handgemaakte teak meubels. De verkopers zitten buiten en als wij langzaam langs rijden proberen ze ons de winkels in te krijgen om iets te verkopen. We zien prachtig opengewerkte kasten met kronen die bij ons een heftig prijskaartje zouden hebben. Stoelen, tafels, bankstellen en niet allemaal in mijn ogen even mooi, maar smaken verschillen. Ook zien we betjaks en kleine open truckjes tot drie hoog met opgestapelde meubels, en dan met touw alles vastgebonden, als dat maar goed gaat met rijden zo direct?!

Nog een half uurtje verder rijden en Minto vraagt of we nog de haven van Pelabuhan pasuruan willen zien aan de Java Zee. Natuurlijk willen wij dat en wat we hier zien is een kleurrijk spektakel van vissersboten en niet een paar maar wel een paar honderd. Geweldig leuk, je wordt gewoon blij van al die vrolijke kleuren. Dan komen er nog wat grotere scheepjes binnen vol geladen met manden en manden vis. We besluiten dan ook aan de overkant te gaan kijken naar de bedrijvigheid op de kade waar ze aanmeren. Het is een echte openbare vismarkt waar manden vis gewogen worden en zo worden verkocht, tientallen manden met vis en ijs worden in de laadbak van een truck gegooid, en verder zien we ook mensen lopen met 4-5 visjes voor hun avondmaal. Alles kan, al besluit Erna in de auto te blijven met Minto want die is niet echt gek op vis en zeker niet de geur ervan.

Nou nog 1 1/2 uurtje rijden naar Probolinggo waar we vanavond slapen. Het lijkt wel of de mensen hier allemaal haast hebben op deze weg want er wordt aardig hard gereden door auto’s, bussen, trucks en natuurlijk al die scooters. We dachten dat we er al een beetje aan gewend waren maar toch gaat het soms ook maar net goed met inhalen of langsrijden! Nu nog gezellig met z’n 5-en eten en dan vroeg naar bed want om 2 uur staat Minto weer voor de deur om ons richting de Bromo te rijden, het gaat een kort nachtje worden. Welterusten.