60 Jarige REÜNIE

Vandaag de grote reünie dag! Wat zal het zijn......?.? Nou het is zeker NIET tegengevallen!

Voordat we naar de gezamelijke lunch gaan rijden we eerst nog door Cornwall Park voor Frank, hij is al 3 dagen in New Zealand en heeft nog geen schaap gezien en er zijn hier 34 miljoen! Gelukkig zijn ze er vandaag in grote getalen en hij is blij. We rijden nog bij One Tree Hill naar boven en genieten van het mooie uitzicht over Auckland. One Tree Hill is een uitgedoofde vulkaan met een obelisk en vroeger één boom, dit is ook het embleem van onze oude school Penrose High School, nu One Tree Hill College. De boom staat er niet meer want een boze Maori heeft deze met een kettingzaag omgehaald een aantal jaren geleden, echt zonde gewoon.

Dan door naar de gezamenlijke lunch in Remuera! We komen binnen en er zijn al veel oude klasgenoten. Het is een prachtig en geweldig weerzien, de sfeer is ontspannen en de afgelopen 45 jaar vallen gewoon weg het is net als vroeger, wij als klasgenoten hadden altijd al een speciale band samen en dat is nu niet anders geworden, misschien wat minder/grijzer haar wat bredere tailles en meer brillen maar verder net als 1969-1973! Veel lachen, verhalen en knuffels nemen bij de lunch zeker de overhand. Daarbij is het een prachtige zonnige dag en die krijgen wij er gratis bij, of hebben wij die verdiend?!

De tijd gaat zo voorbij en het is tijd om naar school te gaan voor het middag programma met een Tour door de school. Er is een hoop veranderd en bijgebouwd maar sommige plekken zijn zeer bekend voor ons en alle oude herinneringen komen weer naar boven dus zijn wij net zoals vroeger best luidruchtig! Het zwembad is verdwenen en daar staat nu een nieuwe sporthal. De "tuckshop" of kantine is 3x zo groot geworden en verkoopt nu overwegend gezonde voeding en geen "pies en chips" meer!

Weer terug naar Remuera voor wat hapjes vóór het avond programma en nog veel meer verhalen en wat lekere drankjes.
Dan terug naar school en in de rij staan voor onze naamplaatjes en binnen wat welkomsttoespraken en dan mengen in de menigte om te zien wie er nog meer zijn die we kennen. We horen dat onze oude Franse lerares, Mrs. Harris, is gesignaleerd en we gaan ernaartoe om een praatje te maken :-) zij is inmiddels net boven de 70 en nog les aan het geven. Verder nog 3 andere oude klasgenoten ontmoet die ook naar mijn oude lagere school zijn gegaan, ook het broertje van mijn oud vriendje gesproken, Howard Ball en telefoonnummer van zijn broer gekregen dus die ga ik nog bellen later dit weekend.
Ook nog officiële foto's gemaakt 1950's, 1960's, 1970's, 1980's, 1990's en 2000's. De grootste groepsfoto's waren de oudste jaren en van de groep 2000 waren maar 6 mensen!

Al met al weer een hele bijzondere herkennismaking na ruim 45 jaar en zelfs voor Frank een bijzondere dag want hij is vandaag zowaar helemaal opgenomen in de groep, maar ik had ook eigenlijk niet anders verwacht met deze voor mij zo speciale mensen!