Dag 2 op Kafue

Vanmorgen weer om 6 uur op, half 7 aan het lichte ontbijt en om 7 uur weer in het truckje, met deken en kruik, heerlijk zo’n kruik op je buik. We rijden net het kamp af en zijn nog geen km weg of de weg is gesperd door een van de grote mannetjes leeuwen. Hij kijkt ons aan met een blik die zeggen wil “ ik ben de king of the Plains” en ben niet van plan opzij te gaan voor jullie. We maken nog de nodige opnames want hij ligt prachtig in het gouden ochtend licht, en dan nemen wij maar de onderdanige positie in en rijden met een boog om hem heen. Hij kijkt ons nog na voordat hij verder gaat genieten van de ochtend zon. 

We rijden deze ochtend naar een gebied die ze de papyrus flats noemen, omdat het een moerasgebied is waar veel lechwe en vogels uithangen. De dame uit Oostenrijk, de Zuid Afrikaanse en Frank zijn alle drie “birders” dus vanmorgen is hun ochtend. De omgeving van papyrus flats is eigenlijk hoe de gehele omgeving er nu uit moet zien, water, water, water sommige stukken diep en sommige stukken ondiep. Onze gids Frazier herkend bijna alle vogels die we tegenkomen door het geluid, de manier van vliegen of de kleurtjes, zelfs tot de kleinste vogeltjes toe. De enige vogel die ik herken is de pied kingfisher, de bonte ijsvogel, die herken ik wel aan zijn vlucht want die kan in de lucht blijven hangen. Verder zien we herons, cranes, bee-eaters en nog veel meer waar ik zeker de namen niet van kan onthouden. Terug voor de lunch en dan weer even een lekker middag tukje.

Om 4 uur vertrekken we voor de middag drive en we rijden nu richting een ruim en groot grasland gebied. Hier komen we wat groter wild tegen n.l. de buffels met hun sterke horens, die gekke gnoes, die allemaal achter elkaar aanrennen en de roan antilopen met die grote buiten proportie oren, vooral de jonkies. We zien ook grote groepen gekroonde kraanvogels, het lijkt wel of er een vergadering is want ze komen ook nog eens van verschillende kanten aanvliegen. Of zou het toch zijn dat ze hier genoeg klein ongedierte in de bodem hebben, wie zal het zeggen?!

We drinken een lekkere borrel naast een watertje met nijlpaarden die ons duidelijk laten merken dat ze er zijn en we mogen even op hun gebied zijn als we daarna wel maar weer weg gaan voordat zij eruit komen om te grazen. Een nijlpaard op het land schijnt best snel te zijn voor zo’n log beest en we zullen maar niets zeggen over de kracht van die kaken! Op de terug weg naar het kamp en ons avond eten krijgen we nog een stekelvarken te zien in het licht van de schijnwerper. Het zijn nachtbeesten en wat kunnen ze zich snel verplaatsen. Het diner is vanavond in de “boma” bij het vuur traditioneel Zambiaans eten met zang en dans.

Morgen gaan we de hele dag een game drive doen geen middag dutje dus dan nu maar lekker tukken. Slaap lekker allemaal.