Aankomst op South Georgia

Na drie volle dagen op zee komen wij vandaag aan op South Georgia. Rond 1 uur ‘s-middags zien we heel veel gigantische ijsschotsen en wij varen met de boot die richting uit. Het is druk op de buiten dekken want die zijn gelukkig weer open aangezien de wind en de zee een stuk rustiger waren vannacht en vanmorgen. Prachtig die grote schotsen voor de boot en uit de zeemist erachter zien we land en bergen met besneeuwde toppen. Wat een dramatisch gezicht is deze aankomst op South Georgia, ja hier doen we het voor. Zelfs de gidsen hebben nog nooit zo veel ijsschotsen gezien bij aankomst dus dat wil wel wat zeggen. Ik heb begrepen dat deze brokken ijs afkomstig zijn van een groot stuk ijs de D30A dat afgebroken is door een botsing van twee grote ijsschotsen, langzaam maar zeker breekt deze grote schots in kleinere stukken die dan vanaf Antarctica weg drijven. De schotsen krijgen de namen van de positie waar ze zijn afgebroken, als ze tenminste substantiële schotsen zijn.

We varen naar King Hakkon Bay het noordelijkste puntje van South Georgia. Dit is ook de plek waar Captain James Cook voor het eerst geland is toen hij dacht dat hij Antarctica had bereikt, helaas fout gedacht, het was maar een eiland!

De groep skiërs/ lopers met al hun spullen worden als eerste afgezet vanwaar zij hun tocht zullen beginnen. Wij zullen moeten wachten tot 3 uur om aan onze eerste landing te beginnen, het advies is “warm aankleden met een aantal laagjes kleding want de wind is guur en de temperatuur rond 0 graden”. Jammer genoeg begint het ook nog te spetteren maar daardoor laten wij ons niet tegenhouden. Dikke trui en jas, warme sokken in de rubber knee laarzen, muts en handschoenen aan en via het wiebelende trappertje de zodiac of rubber boot in, 10 personen per zodiac. 

De tocht naar het strand duurt zo’n 15 minuten met af en toe een plens koud water van de golven over de zodiac, gelukkig is onze kleding goed waterdicht! Op het strand zwemvesten uit en in de grote zak deponeren, niets op de grond zetten en niet knielen of zitten op de grond vanwege de vogelgriep. Op het strand liggen de zeeolifanten en zeeleeuwen ons aan te kijken en wij volgen een gemarkeerd pad die de gidsen hebben uitgezet door stroompjes en grasland naar het volgende stukje strand. We zien ook onze eerste groepjes Koningspinguïns die in kleine groepjes van rond de 20 bij elkaar staan. Er zijn genoeg zeeolifanten, zeeleeuwen en pinguïns zodat iedereen hun ideale foto kan maken. De zeeolifanten brullen af en toe en de zeeleeuwen lopen naar de zee voor een dip in het koude water. Zij hebben voorrang dus moeten we allemaal goed om ons heen kijken waar we lopen.

Na een kleine drie uur is het weer melden bij de zodiacs om koud maar voldaan weer aan boord te worden gebracht. We varen na het eten door naar een beschutte baai waar we voor anker gaan vannacht. Rond 4 uur morgenvroeg varen we door een smal kanaal met veel ijsschotsen naar onze volgende landingsplek. Ik ga proberen rond die tijd op te staan om dit te bekijken van een van de buiten dekken. Als tenminste de roep van mijn warme bed het niet wint?!