Van Chiawa Camp naar Old Mondoro

Vanmorgen nog een verkorte game drive als afscheid van Chiawa Camp, deze keer met Nobby. We hebben tijdens deze drive niet echt iets specifiek en nieuw gezien alleen nog lekker even de gehele omgeving op ons in laten werken want vanmiddag gaan we weer verhuizen. Na terugkomst in kamp hebben we 1 uur de tijd om de koffers weer in te pakken, en dat gaat hartstikke goed omdat wij het al vaak gedaan hebben. We krijgen nog een afscheidslunch en dan komt het bootje van Old Mondoro ons ophalen. We worden uitgezwaaid door Simon, de manager, Juliette, Joshua, Boaz, onze goedlachse gids en nog een paar andere medewerkers die het jammer vinden dat we vertrekken, maar na de belofte te geven dat we zeker weer terugkomen is alles goed. 

We varen met de wind in de haren weer bijna 1 uur met de stroom mee en zien onderweg weer de ogen van de hippo’s in het diepe water en de vele krokodillen op de oever aan het zonnen. 

Old Mondoro Camp is een stuk kleiner en intiemer met in totaal 5 luxe tenten, zonder internet = back to basics, ze kunnen in totaal maar 10 gasten hebben. Mark, de manager, staat ons op te wachten als we aankomen en na onze welkoms drank gaan wij naar onze tent, tent 2. Ons laatste onderkomen in de bush ligt aan één kant aan de Zambezi Rivier en aan de andere kant aan een schattige kleine lagune. We hebben een bad en douche in de openlucht die uitkijken uit op de rivier, dus maar gelijk lekker onder de douche het hete water uitproberen. Ons even installeren en van de directe omgeving genieten. Frank is nog steeds op zoek naar de Carmine Bee-eater, en krijgt elke keer te horen dat deze vogels nog niet aangekomen zijn, helaas, pas in augustus. Laat er nou in de boom voor onze tent 2 Carmine’s zitten! Er zijn hier een paar achtergebleven omdat ze te zwak, te jong of te lui waren om met de rest te vertrekken, dus tick, weer één van onze lijst af!

Vanmiddag gaan we om 16 uur op onze eerste game drive hier. De omgeving is hier weer heel anders. Er zijn grote acacia bomen maar de dikkere begroeiing ontbreekt, je kan hier dus heel ver kijken, en het gras is een stuk korter overal. Weer kuddes impala’s natuurlijk en veel ellie’s, in alle maten. De ondergaande zon zakt niet in het water maar achter een soort bergrug. Onze gids is Sebastiaan, Zeb afgekort, en zal ons vanavond en morgenochtend nog begeleiden voordat hij morgen voor 1 week naar huis gaat. Ze werken hier 3 weken op en dan 1 week af. We geven al lachend met onze twee medepassagiers, een echtpaar uit Engeland die nu in Lusaka woont, de opdracht voor vanavond: een pangolin, aardvark (grote miereneter) en stekelvarken graag Zeb.

We vinden de 2 leeuwen, Blondie en Ginger, zo genaamd door de kleur van hun manen. Ze liggen gebroederlijk samen te slapen op een beschut plekje in de schaduw. Er is nog een derde leeuw, Blackie maar die is nergens in de buurt te vinden.

De nacht valt en onze rode schijnwerper gaat weer aan. Nu krijgen we wel Blackie te zien die naast het pad ligt en op een gegeven moment laat hij toch een harde grom en zo in het donker galmt het over de vlakte. Indrukwekkend want hij krijgt antwoord uit de verte van de 2 andere leeuwen. En als laatste verrassing vanavond vind Zeb ook nog de aardvark! Wat een bijzonder beest is dit toch hij heeft geen last van ons licht en snuffelt in de rondte en we kunnen hem heel goed bekijken.

Het was weer een lange dag dus het bedje roept. Welterusten.