Katakolon

Vannacht doorgevaren naar onze volgende stop Katakolon vanwaar heel veel tours vertrekken naar Olympia. Olympia is de archeologische plek waar de eerste Olympische Spelen hebben plaatsgevonden in 772 voor Ch. en hebben elk jaar plaatsgevonden tot 393 na Ch. Pas in 1896 zijn ze weer hervat maar nu vanuit Athene.
Vanmorgen om half 8 komen we aan en we zijn wat vroeger dan op de planning, misschien wind mee?! Vannacht ben ik bezig geweest met spoken, althans mijn buik, dus het springt over bij ons van de één naar de ander. Dus maar geen ontbijt vanmorgen anders blijf ik op de WC zitten. Gelukkig niet echt misselijk, dus maar wat imodium erin en hoop op het beste. Ik denk niet dat één dagje niet eten echt een straf is. We gaan eerst nog rustig voor ontbijt op het schip en daarna van boord.
We hebben gelezen dat Katakolon een lange winkelstraat heeft maar verder weinig oude bezienswaardigheden. We kiezen ervoor om dan ook door de winkelstraat te lopen en dan verder te gaan naar het strand wat verder doorlopen vanuit de winkelstraat. Als we bijna op het strand zijn dan vertelt een Griekse man ons dat het leuker is om met het toeristen treintje naar het strand aan de andere kant van het eiland te gaan want het is daar veel mooier. Treintje kost €6,- per persoon retour dus dat doen we dan ook maar. We moeten onze tijd wel in de gaten houden want de laatste "tender boot" gaat om 13:15 terug naar het schip.
We rijden met het treintje naar boven en zien wat druivenranken en olijfbomen langs de weg en stoppen ook nog bij een boerderij waar wijn wordt gemaakt en dan door naar het strand. Het strand is niet parelwit maar met wat stenen en het water hier is de Ionische Zee heb ik mij laten vertellen. We vinden al gauw wat parasols, gelukkig en ligbedjes, dus hup daar zitten we dan, zelfs Oscar heeft een eigen zitzak. Ze gaan allemaal nog lekker de zee in voor een frisse duik behalve Frank en ik dan want ik vind het water nog echt te koud!
Om half één pakken we weer onze spulletjes nadat Oscar een lekkere boterham heeft gegeten op het strand en lopen we naar de halte van het toeristen treintje, maar er zijn meer mensen met dezelfde gedachte! Kijken maar of wij er allemaal in passen. Treintje komt en het is een beetje dringen geblazen maar gelukkig gaat het goed al moeten er een paar mensen staan op de terugweg. Ik heb Oscar op schoot dus ik kan gelukkig zitten, Doug, Fleur en Michael in de tweede wagon met de buggy. Terug in de hoofdstraat lopen we richting schip en opeens missen we Michael die spierwit op een bankje zit, misselijk. Ja, groenten sap en Corona gaan toch niet helemaal goed samen! Alles eruit en we kunnen weer door naar de kade waar er een lange rij met passagiers staat om terug aan boord te gaan. Fleur en Doug krijgen met de kleine man gelukkig voorrang maar wij sluiten achter aan in de rij. Allemaal weer op tijd aan boord van het schip en we vertrekken op tijd om 14:15 uur richting Mykonos waar we morgen vroeg om 8:00 aankomen en blijven tot 22:00 uur dus de hele dag. Dan maar morgen lekker buiten eten denk ik in een van de vele restaurantjes die er ongetwijfeld zijn.
Vanmiddag op het schip voor mij in ieder geval een zeer lichte lunch en daarna heb ik mij lekker terug getrokken voor een paar uurtjes in mijn bedje. Michael is ook zijn bed ingedoken. De rest is boven op het achterdek gebleven om nog lekker te zonnen. De dames gingen op een gegeven moment lekker op twee bedjes liggen rond het zwembad toen er een heel opgewonden Italiaans macho figuur op ze afstapte met de mededeling dat deze bedjes van zijn vrienden waren, die al in een paar uur niet gezien waren trouwens en of ze maar weg wilde gaan! Hij ging helemaal uit zijn stekker toen Frank zich ermee ging bemoeien en ging te keer in het Italiaans, waar zij niet veel van verstonden. Uiteindelijk werd hij zo boos dat hij iemand van de boot security erbij heeft gehaald om gelijk te krijgen. Nadat ze hadden uitgelegd dat deze bedjes al uren door niemand in gebruik waren en je geen bedjes kan reserveren droop hij uiteindelijk af maar niet zonder constant boze blikken naar hun en Frank te werpen. Moet je vooral doen dus zij om het kwartier hun "duim omhoog" zo van goed hè we zitten er nog.
Vanavond hadden ze in een Asian Fusion Restaurant geboekt om te eten ipv onze gebruikelijke plek in de eetzaal. We hebben lekker gegeten alleen jammer dat de risotto op z'n Italiaans al dente was, voor mij te al dente. Michael heeft het einde van het diner ook niet gehaald dus is weer vroeg zijn bed ingedoken. Nog een beetje mensen kijken in een van de barretjes aan boord en daarna rond 12 uur is het mooi geweest dus terug naar onze hut en een goede nachtrust voor morgen.