Van Chobe naar Okavango Delta

Hoera vanmorgen uitslapen! We hoeven pas om 7:30 uur op want we hebben afgesproken geen game drive meer te maken maar voor een lekkere relaxing boot cruise te kiezen. Voor ons laatste ontbijt in dit kamp krijgen we een “full English breakfast” inclusief eieren met spek, worstjes en baked beans. Er moet een goede bodem gelegd worden voor waarschijnlijk een lange dag.  Om half negen komen we weer aan bij de aanleg steiger van de bootjes en wat blijkt Alec heeft de verkeerde sleutels voor de kettingen bij zich. Vlug belt hij naar het kamp en ze beloven met spoed iemand te sturen, 20 minuten minder vaartijd voor ons dus, but this is Afrika, dus aanpassen. Ik heb gevraagd of hij ijsvogels wil zoeken en met zijn arendsogen weet hij er 2 verschillende te spotten. Dan varen we op een rustig tempo en krijgen aalscholvers, verschillende loopvogels, lepelaars, een etende buffel half in het water, twee monitor lizards, een hele grote krokodil van ongeveer 70 jaar oud, speciaal voor Erna, met zijn bek open, puku’s, en olifanten natuurlijk. Zen wordt je hiervan. Terug naar de Lodge en we hebben nog net tijd om de laatste dingen in de koffers te stoppen voordat we richting vliegveld moeten.

De vlucht van Mack Air is keurig op tijd maar bij het checken van de koffers blijkt die van mij er niet bij te zitten. Ik heb wel mijn kleren nodig, het is zo lastig te shoppen in de bush, gelukkig is het gauw opgelost en gaat ook mijn koffer mee. De vlucht naar de Okavango duurt anderhalf uur met een tussenstop na een uur op Xucana Island waar 2 passagiers uitstappen. Wij vliegen verder met z’n 8-en nog 20 minuten naar Kadizora, een kleine airstrip midden in de bush. Hier stappen wij met nog 2 anderen uit en een ander stel vliegt nog verder. Het gangpad tussen de stoelen in de Cessna is heel smal dus moet ik zijwaarts en op mijn tenen mijn “slanke” lichaam ertussen wringen om bij mijn zitplaats te komen! Maar het is gelukt! Het uitzicht uit het vliegtuigje als wij boven de Delta vliegen is fantastisch allerlei kleuren, blauw, groen, geel, bruin lopen zo mooi in elkaar over, net een waterverf schilderij. Onze auto met gids, Eustice, en spotter, Langa, staan netjes te wachten en hup de bagage erin en wij ook en onze game drive naar het kamp kan beginnen.

De omgeving hier is weer heel anders dan in Chobe, het lijken wel uitgestrekte velden van graan ongeveer 50 cm hoog, met af en toe een boom en struik ertussen, daardoor kan je heel ver weg kijken. Onze spotter heeft hele goede ogen want hij wijst naar links naar de zebra’s, naar rechts naar de gnoes en daar staan natuurlijk ook nog de impala’s. Na een half uurtje flink heen en weer hobbelen op de rulle zandweg zien we onze eerste sable antilopen, machtige beesten met horns boven op hun kop net twee sabels, deze dieren heb ik heel lang geleden voor het laatst gezien. Naar mate we verder rijden zien we ook hier veel wild, struisvogels, olifanten, everzwijnen, heel veel everzwijnen trouwens, ook grote kuddes zebra’s. De omgeving verandert een beetje en we zien meer bomen met eronder grote termietenheuvels en stukken met meer struikgewassen. 

Opeens zien we veel grote zwarte oren opduiken en die blijken te behoren aan een roedel van 20 wilde honden met 7 pups. De meeste liggen nog lekker te genieten van hun middag dutje maar een paar houden de wacht om de veiligheid van de roedel te bewaken. Wij zitten rustig te kijken naar deze honden en zien dat ze allemaal heel verschillend zijn getekend. Alsof er een interne wekker afgaat zijn ze opeens allemaal wakker en is het tijd om op jacht te gaan. Ze lopen gezamenlijk één richting uit en zelfs de pups huppelen er achteraan. Dan gaan ze als een waaier uit elkaar en hebben ze meer haast, en wij rijden op gepaste afstand hun achterna. De wilde honden hier lusten heel graag everzwijnen dus de gids denkt ook dat dit vandaag op het menu staat. Steeds sneller gaan ze lopen en wij verliezen de meeste uit het zicht totdat we een soort gepiep horen en we gaan kijken. Een aantal honden staan voor een grote termietenheuvel waar een groot gat in zit. De een na de andere gaat een stukje de ingang in en opeens zien we de hond achteruit springen en een grote stofwolk verschijnen uit het gat, met midden in inderdaad een everzwijn. Deze komt kop eerst met een noodgang naar buiten rennen en opeens is het een chaos, stof, het zwijn en de honden achter het zwijn aan. Het zwijn denkt ik ben toch veiliger in dat hol dus in een flits is hij weer terug en pijlsnel draait hij zich om voor de ingang en gaat met zijn kont eerst de ingang weer in, de honden komen net te laat want hij is het eerste binnen en 5 of 6 honden hebben het nakijken. De gids vertelt ons dat de honden proberen in de neus van het zwijn te bijten en hem zo uit het hol te trekken en als het hun lukt dan staat het zwijn vanavond inderdaad op de menukaart. Het zwijn probeert nog een keer de honden te ontlopen maar dit maal heeft een van de honden hem in zijn bil gebeten en heeft hij geen tijd om om te draaien dus dan maar kop als eerste in het hol. De honden proberen hem nog eruit te treiteren maar het zwijn blijft in het hol. Erna is blij dat het hen niet lukt en uiteindelijk druipen de honden één voor één af om hun geluk elders te proberen. Wat een spektakel, dit hebben wij nog nooit van dichtbij meegemaakt!

We rijden nu eindelijk naar het kamp en het is inmiddels stikdonker, hier is geen lichtvervuiling dus echt donker. Waar het kamp ligt hebben we geen idee van dus we hopen dat de interne GPS van de gids op actief staat. In verte zien we na 1 1/2 uur rijden gelukkig een paar lichtjes dus dat moet het kamp zijn. We worden verwelkomt door 2 dames en krijgen een welkomstdrankje terwijl zij ons de regels hier in kamp verteld. Dan nog een uitgebreid Botswaans diner met 3 liederen gezongen door de staf van het kamp en onze eerste avond slapen in een canvas tent. 

Morgen vertel ik daar meer over?!